Mahal ko talaga siya.

Mahal na mahal.

Sorry, wala na kong mapaglabasan ng sama ng loob.

Ang bigat bigat lang talaga ng pakiramdam ko.

Ang hirap pala talagang magmahal ng taong hindi ka gusto.

Feeling ko tuloy ang laki ng diperensya ko.

Ewan ko ba.

Napakaiyakin ko talaga.

Pag gising, iyak.

Bago matulog, iyak.

Hindi ko na alam kung anong dapat kong gawin.

Hindi ko siya kayang layuan kasi sa maikling panahon na nakilala ko siya, naging napakahalagang bahagi na niya ng buhay ko.

Hindi ko na alam kung san ako lulugar.